Bezprzewodową Transmisję Danych Zapewnia Interfejs | Wireless Data Transmission 104 개의 가장 정확한 답변

당신은 주제를 찾고 있습니까 “bezprzewodową transmisję danych zapewnia interfejs – Wireless Data transmission“? 다음 카테고리의 웹사이트 ppa.diaochoangduong.vn 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.diaochoangduong.vn/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Bhavdeep singh krishnawat 이(가) 작성한 기사에는 조회수 1,896회 및 좋아요 116개 개의 좋아요가 있습니다.

bezprzewodową transmisję danych zapewnia interfejs 주제에 대한 동영상 보기

여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!

d여기에서 Wireless Data transmission – bezprzewodową transmisję danych zapewnia interfejs 주제에 대한 세부정보를 참조하세요

In this model of Wireless Data Transmission (Bit Transmission) I have designed a system to transmit digital sequence of 4- bit to the remote location and represents the signal of 4 bit at receiver end.
This model demonstrates the basic concept of wireless digital data transmission. There are two different sections one is the transmitter and other is receiver section. In transmitter section consists of the 4-bit dip switch (representing four bit data).The switches are used in active low mode. The data bits are parallel but for transmitting the data should be serial therefore HT12E encoder is used which has 4 data lines and 8 address lines. It encodes the parallel data into serial data which transmitted over 434 MHz RF-channel using RF transmitter. The RF transmitter send the signals in form of Radio frequency and then RF receiver receives the digital data serially on same carrier frequency and the decoder HT12D decodes the serial data give the same data bit as on transmitter which is indicated in the form of LED indications as the digital data bits.
Circuit Diagram:- https://drive.google.com/drive/folders/1shJXh7Kghi0BfEwYpzh2LTg9hc2rksWl?usp=sharing
Fritzing circuit:- soon
Background Music:- Morninglightmusic
https://www.youtube.com/watch?v=bOZCnxJAq_0

bezprzewodową transmisję danych zapewnia interfejs 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.

Zadanie 26. – EGZAMIN Z KWALIFIKACJI E.12.

TECHNIK INFORMATYK (Formuła 2012). Zadanie 26. Bezprzewodową transmisję danych zapewnia standard, którego elementem jest interfejs. LFH60. HDMI. IrDA. DVI.

+ 여기에 자세히 보기

Source: egzamin-e12.blogspot.com

Date Published: 10/11/2022

View: 4124

Pytanie nr 15266 ✍️ Kwalifikacje w Zawodzie

Pytanie 39 – brak odp. Pytanie 40 – brak odp. zatwierdź. Pytanie nr 8. Bezprzewodową transmisję danych zapewnia standard, którego elementem jest interfejs …

+ 여기에 더 보기

Source: www.testy.egzaminzawodowy.info

Date Published: 8/7/2021

View: 3421

Bezprzewodowa transmisja danych w systemach …

Producenci radiomodemów i routerów GSM/3G/LTE/CDMA umożliwiają wykorzystanie i przesyłane danych właściwie z dowolnego interfejsu (RS-232, RS- …

+ 여기에 더 보기

Source: automatykab2b.pl

Date Published: 2/2/2022

View: 9763

Dział IT | Computers – Quizizz

Q. Bezprzewodową transmisję danych zapewnia standard, którego elementem jest interfejs? answer choices. HDMI. DVI.

+ 여기에 표시

Source: quizizz.com

Date Published: 1/21/2022

View: 9019

WYBRANE TECHNOLOGIE BEZPRZEWODOWEJ …

Każdy rodzaj bezprzewodowej sieci transmisji danych działa w określonym paśmie … zoptymalizowana, aby interfejs bezprzewodowy mógł transmitować dane.

+ 여기를 클릭

Source: zeszyty-naukowe.wwsi.edu.pl

Date Published: 11/2/2022

View: 4098

Bezprzewodowe interfejsy pomiarowe

W przypadku transmisji danych na niewielkie odległości (do 10 m) system bezprzewodowy zapewnia nam możliwość odłączenia okablowania w warunkach gdy to …

+ 여기에 자세히 보기

Source: 9lib.org

Date Published: 2/13/2022

View: 2143

Bezprzewodowy CAT Interfejs – SQ1GU

Interfejs służy do zdalnego sterowania TRX-em oraz pracy emisjami cyfrowymi: RTTY, BPSK, SSTV itp. Układ zapewnia bezprzewodowa transmisję danych i audio w …

+ 여기에 자세히 보기

Source: sq1gu.tobis.com.pl

Date Published: 10/6/2021

View: 6895

Infrared Data Association – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grupa ta opracowała firmowy system bezprzewodowej transmisji danych cyfrowych z wykorzystaniem promieniowania podczerwonego. Jego elementy przeznaczone są …

+ 여기를 클릭

Source: pl.wikipedia.org

Date Published: 6/8/2021

View: 1857

Bezprzewodowa transmisja danych IBR – dystrybutor narzędzi

CT ELTECH poleca nadajniki firmy IBR, dedykowane do bezprzewodowej transmisji danych z przyrządów pomiarowych do komputera lub sterownika PLC. IBR produkuj.

+ 여기를 클릭

Source: www.eltech.com.pl

Date Published: 10/11/2021

View: 4358

BEZPRZEWODOWA TRANSMISJA DANYCH …

BEZPRZEWODOWA TRANSMISJA DANYCH MULTIMEDIALNYCH W ZAKRESIE PODCZERWIENI NA PRZYKŁADZIE SYSTEMU IrDA 1. WPROWADZENIE · 1 IrDA, podczerwień, bezprzewodowa …

+ 여기에 더 보기

Source: docplayer.pl

Date Published: 5/7/2021

View: 7993

주제와 관련된 이미지 bezprzewodową transmisję danych zapewnia interfejs

주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Wireless Data transmission. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.

Wireless Data transmission
Wireless Data transmission

주제에 대한 기사 평가 bezprzewodową transmisję danych zapewnia interfejs

  • Author: Bhavdeep singh krishnawat
  • Views: 조회수 1,896회
  • Likes: 좋아요 116개
  • Date Published: 2020. 10. 7.
  • Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=vudXwreM6zM

Bezprzewodowa transmisja danych w systemach przemysłowych

Bezprzewodowa transmisja danych w systemach przemysłowych Komunikacja bezprzewodowa idealnie wpisuje się w potrzeby nowoczesnych zdecentralizowanych systemów automatyki. Dobrze widoczne są zmiany i nowe trendy w systemach obsługi, monitoringu i zarządzania zarówno systemami automatyki, jak i towarzyszącymi systemami transmisji danych. Rozwiązania bezprzewodowe zyskują na popularności również dzięki rozwojowi technologii zwiększającej poziom bezpieczeństwa, a do ich niezawodności przekonują się również sceptycy. W artykule pokazujemy trendy rozwojowe w administrowaniu sieciami bezprzewodowymi oraz najnowsze rozwiązania sprzętowe.

Rys. 1. Conel LR77

Planując sieć bezprzewodową, mamy do wyboru możliwość korzystania z infrastruktury operatora czyli sieci GSM/3G/LTE oraz CDMA (dedykowane dla transmisji danych tzn. niezależne od połączeń głosowych) lub stworzenie własnej infrastruktury w oparciu na radiomodemach. W przypadku własnej infrastruktury, w zależności od wykorzystywanego pasma częstotliwości i mocy wypromieniowanej – aplikacja może wymagać uzyskania licencji na wykorzystanie określonego pasma.

Informacje o aktualnych przepisach można znaleźć na stronie UKE, które jest odpowiedzialne za udzielanie licencji i przydział pasm częstotliwości. Obecnie najpopularniejsze pasma nie wymagające licencji to pasma z obszaru 869 MHz, 2,4 GHz, 5 GHz. Należy pamiętać, że korzystanie z wymienionych częstotliwości zgodnie z prawem narzuca na nas dodatkowe ograniczenia zwykle związane z poziomem mocy wypromieniowanej, ale również np. z aktywnością nadajnika (869 MHz), zaimplementowaniem specjalnych funkcji nasłuchiwania (5 GHz).

Rys. 2. Conel UCR11

Najczęściej wykorzystywane pasma licencjonowane plasują się w zakresie 380-520 MHz. Wykorzystanie wymienionych pasm niewymagających licencji pozwala na komunikację na dystansach od kilkuset metrów do kilku kilometrów, w zależności od wybranego pasma. Zastosowanie pasma licencjonowanego z przedziału 380-520 MHz z odpowiednio dużą mocą umożliwia osiągnięcie dystansów sięgających kilkunastu, a nawet kilkudziesięciu kilometrów.

Oczywiście zarówno wśród pasm licencjonowanych, jak i tych niewymagających licencji jest przynajmniej kilka innych, które jednak rzadziej wykorzystywane są w aplikacjach o charakterze przemysłowym. Dobrym przykładem są pasma z zakresu wysokich częstotliwości (powyżej 7 GHz), które wykorzystywane są przez szybkie radiolinie.

Wykorzystanie infrastruktury operatora w stosunku do tworzenia własnej ma oczywiście zarówno wady, jak i zalety. Podstawowa zaleta infrastruktury własnej – to pełna kontrola i niezależność od operatora, dla niewielkich aplikacji – niższy koszt eksploatacji, zwykle też – mniejsze i bardziej przewidywalne opóźnienia transmisji. W przypadku infrastruktury operatora oczywistą zaletą jest fakt, że nie mamy kosztów i obowiązków związanych z utrzymywaniem i konserwowaniem instalacji, oczywistą wadą w przypadku aplikacji o znaczeniu krytycznym – nie mamy gwarancji dostępności, więc wymagana będzie redundancja – najlepiej w postaci innej technologii.

Rys. 3. RADiFlow 3180 Rys. 4. Elpro 915U-2

W zależności od wyboru technologii będziemy mieć inne uwarunkowania związane z opóźnieniem, przepustowością łącza, dostępnością na danym terenie, bezpieczeństwem, możliwością zarządzania/monitorowania sieci. W niniejszym artykule nie mamy miejsca, żeby poruszyć wszystkie aspekty warte przemyślenia, zanim zdecydujemy się na jakieś rozwiązanie, ale zapraszamy do kontaktu i dyskusji: [email protected], poniżej przedstawiamy kilka rozwiązań sprzętowych oraz narzędzi do zarządzania, integracji i monitorowania sieci bezprzewodowych.

ROZWIĄZANIA SPRZĘTOWE

Rys. 5. CalAmp Vanguard 3000

Producenci radiomodemów i routerów GSM/3G/LTE/CDMA umożliwiają wykorzystanie i przesyłane danych właściwie z dowolnego interfejsu (RS-232, RS-422/485, Ethernet, M-bus czy bezpośrednio stanów we/wy analogowo-cyfrowych). Większość urządzeń może pracować w trybie przezroczystym (niezależnym od transmitowanego protokołu) lub np. jako brama – najczęściej Modbus TCP/RTU.

Dobrym przykładem jest router Conel LR77(GSM/3G/LTE) lub UCR11 (GSM/3G/CDMA). Dzięki zastosowaniu modularnej budowy możemy wyposażyć urządzenie dodatkowo w interfejsy RS-232,RS-485/RS-422, MBUS lub I/O (CNT), co pozwala na szersze zastosowanie tego routera w sieciach przemysłowych. Przykładem rozwiązania komponującego wiele funkcji i dedykowanego do pracy w sektorze energetycznym jest RADiFlow 3180, czyli router przemysłowy, który w zależności od konfiguracji ma porty Ethernet, SFP, RS-232, modem GSM. Często router GSM/3G łączony jest z funkcjonalnością AP Wi-Fi, jak np. w rozwiązaniu CalAmp Vanguard 3000 MultiCarrier dedykowanym do zastosowania na pojazdach.

Podobnie w przypadku radiomodemów – znajdziemy rozwiązania umożliwiające transmisję kanałów szeregowych, Ethernet i we/wy (w przypadku 245U-E Elpro można to realizować równolegle) lub modemy transmitujące stany we/wy umożliwiające realizację prostej logiki i tworzenie sieci radiowej typu “mesh” tj. topologii bez pojedynczego punktu awarii, jak np. 915U-2 firmy Elpro. Radiomodemy występują w wersjach o bardzo niskim poborze mocy z transmisją zdarzeniową oraz funkcjami oszczędzania energii (np. tryb “sleep mode”), co umożliwia ich zastosowanie do przekazywania informacji o określonych zdarzeniach/alarmach nawet z obiektów, na których nie ma klasycznego systemu zasilania.

WYBRANE NARZĘDZIA DO ZARZĄDZANIA I MONITOROWANIA SIECI BEZPRZEWODOWYCH

Smart Cluster jest rozwiązaniem, które w prosty sposób umożliwia budowanie sieci VPN w oparciu na protokole OpenVPN. Dzięki wykorzystaniu tego rozwiązania zaimplementowanego między innymi w routerach firmy CONEL możemy w bardzo szybki sposób zapewnić sobie bezpieczną komunikację pomiędzy urządzeniami zainstalowanymi w różnych miejscach. Dzięki zastosowania tunelu VPN uzyskujemy niezawodną komunikację (w przypadku użycia routera z dwoma interfejsami WAN/GSM) i możliwość wykorzystania różnych technologii (2G/3G/UMTS/LTE/CDMA) oraz różnych operatorów GSM. W efekcie tego można zmniejszyć koszty utrzymania infrastruktury sieciowej.

R-SEENET to autorska aplikacja firmy CONEL służąca do monitorowania sieci opartej na routerach GSM tego samego producenta. Charakteryzuje się bardzo szerokimi możliwościami monitorowania transmisji danych GSM/3G/LTE oraz CDMA, która jest bardzo istotna z punktu widzenia ciągłości i niezawodności działania. Istotnymi parametrami jest moc sygnału, stosunek sygnału do szumu, zachowanie się tych parametrów w czasie. Aplikacja R-SeeNet dzięki działaniu przy wykorzystaniu protokołu SNMP również potrafi zinwentaryzować urządzenia sieciowe po numerach seryjnych, IMEI, MAC. Dzięki zastosowaniu modułów GPS w routerach możemy również wizualizować routery na mapie, co ułatwia nam określenie aktualnej pozycji, gdy urządzenie jest zainstalowane w pojeździe.

iSIM (RADiflow) jest aplikacją integrującą w sobie zarządzanie i monitorowanie urządzeń firmy RADiFlow, dzięki czemu uzyskujemy pełną kontrolę End-to-End z jednego miejsca nad wszystkimi elementami sieciowymi. Aplikacja umożliwia dodatkowo monitorowanie urządzeń, ich stanu, informacji o powstałych alarmach w sieci. Znacząco zwiększa to jej możliwości z punktu widzenia zarządzania całą siecią i incydentami w niej występującymi.

iNMS (Elpro) – aplikacja służąca do monitorowania infrastruktury IT oparta na popularnym i bogatym funkcjonalnie, cenionych przez profesjonalistów rozwiązaniu NAGIOS w wersji komercyjnej, rozbudowane o wsparcie dla urządzeń firmy Elpro (specjalny protokół umożliwiający monitorowanie zarówno urządzeń z Eth, jak i modemów szeregowych oraz transmitujących I/O). Dzięki zaimplementowaniu autorskiego protokołu monitorowania firmy Elpro uzyskujemy dodatkowe funkcjonalności takie jak automatyczne rozpoznawanie i dodawanie urządzeń sieciowych firmy Elpro, obniżenie poziomu przesyłania danych w ramach monitorowania urządzeń, które może mieć znaczenie przy niskich przepustowościach torów radiowych. Wykorzystanie komercyjnej wersji Nagiosa pozwala na monitorowanie również z jednego miejsca całej infrastruktury sieciowej i serwerowej, które jest kluczowe dla zachowania ciągłości procesów biznesowych w każdej firmie.

Zuzanna Wieczorek

Łukasz Kruszyński

Tekniska Polska Sp. z o.o.

www.tekniska.pl

Bezprzewodowe interfejsy pomiarowe

Bezprzewodowe systemy pomiarowe wykorzystywane są wszędzie tam, gdzie nie opłaca się, z uwagi na trudne warunki lub duże odległości zestawiać połączeń kablowych, gdy obiekt badany porusza się (pojazd, wał maszyny lub sportowiec podczas treningu) lub znajduje się w trudno dostępnym miejscu (np.: w przestrzeni kosmicznej). Do najbardziej rozpowszechnionych sposobów transmisji danych i sygnałów sterujących należą systemy wykorzystujące:

a) radiowe, niewykorzystywane w telekomunikacji, pasma częstotliwości, b) sieci transmisyjne telefonii mobilnej,

c) interfejsy komunikacyjne dedykowane do pracy na małe odległości (fale w zakresie podczerwieni lub radiowe wysokiej częstotliwości o małym zasięgu). W skład telemetrycznego systemu pomiarowego, a więc przeznaczonego do realizacji pomiarów na odległość, wchodzą nadajniki, odbiorniki, oraz funkcjonalne bloki pomiarowe (jak w każdym systemie pomiarowym). W systemach bezprzewodowych transmisja danych odbywa się wyłącznie szeregowo, nawet jeśli do przesyłu wykorzystuje się więcej niż jeden kanał transmisyjny [3].

W przypadku transmisji danych na niewielkie odległości (do 10 m) system bezprzewodowy zapewnia nam możliwość odłączenia okablowania w warunkach gdy to połączenie jest trudne lub niemożliwe do zrealizowania, np.: z powodu ruchu elementu badanego (wirujący wał) lub brak miejsca na przyłącze kablowe. Dzięki

wykorzystaniu małogabarytowych nadajników umieszczonych w pobliżu sensorów można bez większych problemów posługiwać się przetwornikami stosowanymi w przewodowych systemach pomiarowych. Do transmisji danych na małe odległości stosowany jest interfejs szeregowy IrDA wykorzystujący promieniowanie podczerwone oraz interfejs radiowy wykorzystujący częstotliwości dostępne dla urządzeń małej mocy (ICM) bez potrzeby posiadania zezwolenia, które w Polsce wydaje Urząd Komunikacji Elektronicznej. Do tych interfejsów należą: popularny w drobnych urządzeniach użytkowych (telefony mobilne, słuchawki bezprzewodowe, itd.) Bluetooth oraz interfejs ZigBee.

Wymienione wcześniej (a i b) sposoby bezprzewodowej transmisji danych umożliwiają w ogólnym przypadku globalny zasięg i możliwość przesyłania danych. W przypadku wykorzystywania sieci telefonii mobilnej (GSM lub UMTS) transmisja danych jest jedną z dostępnych funkcji towarzyszących transmisji sygnałów akustycznych. Systemy bezprzewodowe bazujące na wydzielonych kanałach radiowych służą wyłącznie do transmitowania danych cyfrowych.

6.4.1. Transmisja bezprzewodowa na małą odległość

a) Interfejs IrDA

Promieniowanie podczerwone jest z powodzeniem wykorzystywane do sterowania już od wielu lat (zdalne sterowanie odbiornikiem telewizyjnym) lub transmisji danych pomiędzy komputerem a drukarką, telefonem mobilnym a komputerem itd. Łącze wykorzystujące promieniowanie podczerwone (długość fali 850-900 nm) służy do bezprzewodowej transmisji danych na odległość do 1 m (max. 3 m) gdy urządzenia „widzą się” nawzajem (rys. 6.14) – kąt emisji nadajnika 15° (max. 30°). Ograniczenia te wynikają z potrzeby ograniczania zakłóceń pochodzących od innych urządzeń. Szybkość transmisji w zakresie od 2,4 do 4000 kb/s (w ramach standardu IrDA 1.3) nie jest zbyt duża i bywa istotnym ograniczeniem dla budowy bardziej złożonych układów pomiarowych, kolejną przeszkodą jest komunikacja ze sobą tylko dwóch urządzeń. Wymagane wzajemne „widzenie się” nadajnika i odbiornika praktycznie wyklucza użycie tego typu interfejsu do transmisji danych z elementów będących w ruchu (np.: wirujący wał, wysięgnik maszyny roboczej). Nadaje się natomiast do zestawiania bezprzewodowych połączeń z pojedynczymi urządzeniami przesyłającymi niewielkie ilości danych.

b) Interfejs radiowy Bluetooth

Standard Bluetooth jest łączem radiowym wysokiej częstotliwości (pasmo 2,45 GHz) umożliwiającym transmisję danych z szybkością do 1 Mb/s. Zasięg w zależności od mocy nadajnika wynosi: 1 m, 10 m lub 100 m. W porównaniu z interfejsem IrDA 1.3 możemy zestawiać transmisję danych pomiędzy urządzeniami lub elementami będącymi w ruchu oraz łączyć więcej niż dwa urządzenia (do 8). W ramach takiej małej sieci (nazywanej również pikosiecią) każde z urządzeń może spełniać funkcję nadajnika i odbiornika. W ramach jednej pikosieci tylko jedno z urządzeń, to które inicjuje powstanie pikosieci, pełni funkcję nadrzędne w stosunku do pozostałych. Każde z urządzeń wykorzystujących interfejs Bluetooth może spełniać funkcję zarówno nadrzędną (master) jak i podrzędną (slave). Należy dodać,

że jedno urządzenie może należeć jednocześnie do kilku pikosieci, a kilka pikosieci z elementami wspólnymi tworzą bezprzewodową sieć rozproszoną.

Transmisja danych w systemie Bluetooth odbywa się w ramach wymiany informacji pomiędzy tylko dwoma urządzeniami. W określonym przedziale czasu, właściwie szczelinie czasowej, jedno z urządzeń, nadajnik, przesyła informacje tylko do jednego odbiornika, a odbiornik przyjmuje dane tylko od jednego nadajnika. Transmisję danych nadzoruje urządzenie nadrzędne (master), a wymiana informacji następuje tylko w układzie master-slave – urządzenia podrzędne (slave) nie mogą komunikować się ze sobą bezpośrednio.

Interfejs Bluetooth jest bardzo popularny w urządzeniach mobilnych (komputery przenośne, telefony komórkowe) i ich akcesoriach (słuchawki, myszki, itd.). Oferowana szybkość transmisji (do 1 Mb/s) oraz możliwość wymiany informacji w ruchu powodują, że interfejs ten może być wykorzystywany do przesyłania danych w systemach pomiarowych – bez problemu można przyrządy pomiarowe posiadające interfejs szeregowy (RS232C lub USB) wyposażyć w urządzenie nadawczo-odbiorcze (tzw. transceiver) Bluetooth lub też w konwertery interfejsów, np.: Bluetooth-RS-232C [22].

c) Interfejs radiowy ZigBee

Interfejs ten wykorzystuje 3 pasma częstotliwości o różnej prędkości przesyłu danych [11]:

1) 868-870 MHz – 20 kb/s, 2) 902-928 MHz – 40 kb/s, 3) 2,4-2,4835 GHz – do 250 kb/s.

Zasięg ok. 100 m, ale w zależności od warunków i otoczenia może zawierać się w granicach 5-500 m.

Interfejs ZigBee został opracowany z przeznaczeniem do bezprzewodowej transmisji danych z tak małym zużyciem energii (kosztem szybkości transmisji) aby urządzenie mogło pracować co najmniej rok bez wymiany baterii (lub doładowywania akumulatorów). Interfejs jest przewidziany do nieregularnej i rzadkiej wymiany

danych pomiędzy urządzeniami, które przesyłają stosunkowo małe pakiety danych, np.: alarm o przekroczeniu dopuszczalnych wartości mierzonego parametru.

Urządzenia z interfejsem ZigBee mogą pracować w sieciach o różnych topologiach: gwiaździsta, siatkowa lub drzewiasta (rys 6.15). Dwie ostatnie, z uwagi na większą liczbę połączeń pomiędzy poszczególnymi urządzeniami są bardziej niezawodne. W ramach jednej sieci przynajmniej jedno urządzenie powinno pełnić funkcję koordynatora. Musi to być urządzenie z wszystkimi funkcjami systemowymi, obok takich urządzeń w sieciach o topologii gwieździstej mogą funkcjonować prostsze (minimalna ilość pamięci RAM i ROM), a więc i tańsze urządzenia, które mają ograniczone funkcje systemowe (nie mogą być koordynatorem sieci i komunikują się tylko z koordynatorem sieci). W ramach jednej sieci koordynator rozpoczyna jej pracę, zarządza węzłami sieci oraz magazynuje dane, urządzenia spełniające funkcję routerów kierują przepływem informacji pomiędzy węzłami. Obecnie gama urządzeń wykorzystujących interfejs ZigBee nie jest bardzo duża, ale dostępność transceiverów ZigBee stale rośnie i mogą one być z powodzeniem wykorzystywane do przesyłania danych w systemach pomiarowych.

Rys. 6.15. Topologie sieci z urządzeniami standardu ZigBee: a) gwiaździsta, b) siatkowa, c) drzewiasta; 1 – koordynator sieci, 2 – urządzenie z wszystkimi funkcjami, 3 – urządzenie

z ograniczonymi funkcjami [32] d) inne systemy radiowe

Należy tutaj wspomnieć o popularnym w komputerach przenośnych interfejsie WLAN (IEEE 802.11, w skrócie nazywany Wi-Fi). Interfejs ten jest stale rozwijany, dzięki czemu znacznie wzrosła szybkość transmisji danych: w wersji systemu IEEE 802.11g wynosi 54 Mb/s. Niedawno przyjęty standard IEEE 802.11n umożliwia transfery z dużo większymi prędkościami przesyłu (100, 250, 540 Mb/s przy paśmie

1

2 3

częstotliwości 2,4 lub 5,0 GHz). Dla osiągnięcia tak wysokich wartości konieczne jest korzystanie z technologi MIMO (Multiple Input Multiple Output), która do nadawania i odbierania sygnałów wykorzystuje wiele anten. Dodatkowo, nadajniki i odbiorniki pracujące w tym standardzie wykorzystują dla wzajemnej komunikacji wiele kanałów jednocześnie. W ramach interfejsu Wi-Fi może być zestawiana komunikacja pomiędzy dwoma urządzeniami lub też za pośrednictwem elementów dodatkowych (routery, punkty dostępowe), które umożliwiają często również dostęp do stacjonarnej sieci komputerowej.

6.4.2. Transmisja z wykorzystaniem sieci transmisyjnych telefonii mobilnej

W systemach transmisyjnych telefonii mobilnej dominuje obecnie w Europie cyfrowy system telefonii mobilnej GSM drugiej generacji, który pracuje w dwóch pasmach częstotliwości 900 i 1800 MHz. Należy podkreślić, że transmisja danych jest jedną z dodatkowych funkcji, obok podstawowej, związanej z transmisją głosu. W ramach systemu trzeciej generacji (UMTS) zakres oferowanych usług jest daleko szerszy i daje potencjalnie lepsze możliwości wykorzystania sieci telefonii mobilnej do bezprzewodowego przesyłania danych. W skład systemu wchodzą telefony mobilne, nazywane stacjami ruchomymi, stacje bazowe i część komutacyjno-sieciowa. Funkcje telefonów mobilnych daleko wykraczają dziś poza swoją pierwotną funkcję dotyczącą transmisji głosu (poczta elektroniczna, dostęp do Internetu, uruchamianie typowych choć uproszczonych aplikacji, tj. edytor tekstów, arkusz kalkulacyjny). Stacje bazowe pośredniczą pomiędzy stacjami mobilnymi i centralą systemu. Wyposażone są w nadajnik, odbiornik oraz antenę, są też połączone (przewodowo lub radiowo) z sąsiednimi stacjami bazowymi. Część komutacyjno-sieciowa odpowiedzialna jest za współpracę z innymi sieciami telefonii, stacjonarnej i mobilnej, zawiera bazę danych stacji ruchomych i bazowych z danymi niezbędnymi do identyfikacji użytkownika sieci.

Transmisja danych wymaga użycia podwójnego kanału transmisyjnego (tryb dupleksowy). Do wymiany danych z analogowymi sieciami telekomunikacyjnymi wykorzystywane są modemy zamieniające cyfrowy sygnał z sieci GSM na analogowy.

W ramach systemu GSM dostępne są następujące usługi transmisji danych: 1) SMS – przesyłanie krótkich (do 160 znaków) komunikatów,

2) CSD lub też SDT – komutowana transmisja danych cyfrowych z prędkością 9,6 kb/s z wykorzystaniem kanału przeznaczonego na transmisję głosu,

3) HSCSD – tzw. szybka wersja CSD, wykorzystująca kilka kanałów przeznaczonych na transmisję głosu,

4) GPRS – pakietowa transmisja danych, 5) EDGE – ulepszona transmisja danych,

Transmisja danych z wykorzystaniem SMS pozwala na przesyłanie krótkich komunikatów alfanumerycznych do wybranych stacji ruchomych i z uwagi na niewielkie obciążenie kanału radiowego mogą być one przesyłane również w czasie prowadzenia rozmowy. Z uwagi na wielkość obciążenia sieci, przesyłane komunikaty mogą docierać do odbiorcy z różnym opóźnieniem, a w przypadku wyłączenia czasowego odbiornika, komunikat jest przechowywany i wysyłany do adresata po uzyskaniu połączenia. Z uwagi na niewielką ilość znaków (160) możliwe jest zestawianie komunikatów dłuższych (do 960 znaków), ale są one dzielone na krótsze, przesyłane i rozliczane jako kilka pojedynczych komunikatów. Niewielka ilość transmitowanych danych ogranicza zastosowanie tego sposobu transmisji do prostego monitorowania obiektów lub niezbyt złożonych procesów.

Przesyłanie danych z użyciem CSD, z uwagi na małą szybkość transmisji (9,6 kb/s) znajduje ograniczone zastosowanie do transmisji w systemie pomiarowym. Dodatkowymi wadami jest zajmowanie całego kanału przeznaczonego na rozmowy i rozliczanie przesyłu na podstawie czasu połączenia, a nie ilości przesłanych danych. Nieco lepiej, dzięki kompresji danych oraz zajmowaniu więcej niż jednego kanału przeznaczonego na rozmowy (do 4) przedstawia się transmisja danych w trybie HSCSD – 14,4 kb/s przy kompresji danych i do 57,6 kb/s przy wykorzystaniu 4 kanałów.

Pakietowa transmisja danych w ramach GPRS umożliwia nadawanie i odbieranie danych przesyłanych do odbiorcy w Internecie. Transmisja danych może odbywać się bez przerywania rozmów, pakiety danych traktowane są jako zamknięta całość, opisana adresem przeznaczenia. Szybkość transmisji sięga 115 kb/s. Ten sposób transmisji sprawdza się dobrze przy rozproszonych systemach, gdzie do centrali spływają pakiety danych z poszczególnych stacji pomiarowych. Oprócz większej szybkości, ważną zaletą tego sposobu transmisji danych jest rozliczanie usługi za ilość przesłanych danych a nie czas połączenia. Pakietowa transmisja danych jest również możliwa w trybie EDGE, który dzięki modyfikacjom standardu GSM umożliwia transmisje danych z szybkością do 384 kb/s.

6.4.3. Radiowe systemy transmisji danych

Przy przesyle danych na odległości powyżej 100 m alternatywą dla sieci telefonii mobilnej są systemy wykorzystujące wydzielone kanały radiowe, niewykorzystywane w telefonii. Do przesyłania danych niezbędne są urządzenia zwane radiomodemami, które funkcjonalnie zbudowane są z nadajnika, odbiornika i układów umożliwiających przetwarzanie sygnałów cyfrowych na sygnały radiowe. Do przesyłania danych niezbędna jest licencja na transmisję radiową nadajnikiem o mocy do 10 W, a do wykorzystywania przeznaczone jest pasmo radiowe o częstotliwościach od 3 kHz do 400 GHz. W systemie pomiarowym, każda ze stacji wyposażona jest, obok aparatury pomiarowej, w radiomodem z anteną, najlepiej kierunkową, która zmniejsza wpływ

zakłóceń i pozwala obniżyć moc nadajników. W przeciwieństwie do sieci GSM system pomiarowy wyposażony w radiomodemy jest strukturą zamkniętą dla postronnych użytkowników. Parametry transmisji: rodzaj transmisji, częstotliwość nośna, protokół transmisji nie są powszechnie dostępne, a transmisja odbywa się bez zwłoki, która często towarzyszy transferowi z wykorzystaniem GSM. Szybkości transmisji z wykorzystaniem radiomodemów mieszczą się pomiędzy 1200 b/s do 19600 b/s.

Należy na koniec zwrócić uwagę na wymaganą ochronę danych w systemach bezprzewodowych. Szczególnie istotne jest to w sytuacji, gdy wykorzystujemy popularne standardy i interfejsy używane powszechnie. Otwartość i standaryzacja protokołów komunikacyjnych i dostępność sygnałów w „eterze” dają potencjalną możliwość nieautoryzowanego dostępu do transmitowanych informacji, a stosowane sposoby szyfrowania nie zawsze są wystarczające.

Infrared Data Association – Wikipedia, wolna encyklopedia

Port IrDA podłączany do komputera przy pomocy gniazda USB

Port IrDA w telefonie komórkowym Siemens CXT70

Infrared Data Association (IrDA) – powstała w 1993 r. grupa, skupiająca około 50 producentów sprzętu komputerowego. Celem powstania było stworzenie i kontrolowanie międzynarodowych standardów transmisji danych w zakresie podczerwieni. Grupa ta opracowała firmowy system bezprzewodowej transmisji danych cyfrowych z wykorzystaniem promieniowania podczerwonego. Jego elementy przeznaczone są przede wszystkim do tworzenia sieci tymczasowych, w których znajdują się komputery przenośne (laptopy, palmtopy).

Standard ten charakteryzuje się:

prostą i tanią implementacją,

małym poborem mocy,

połączeniami bezpośrednimi typu punkt-punkt,

wolnym i niepewnym transferem danych.

Podstawowe usługi, wymienione w opisie systemu obejmują:

przesył plików między komputerami,

drukowanie,

dostęp do zasobów sieci przewodowej,

transmisję danych i mowy między komputerem a telefonem komórkowym,

sterowanie urządzeniami telekomunikacyjnymi.

Technologia IrDA wykorzystuje skupioną wiązkę światła w paśmie podczerwonym. Warunkiem zastosowania IrDA jest posiadanie co najmniej dwóch urządzeń, pomiędzy którymi nie ma przeszkód, które by utrudniały ich wzajemną widoczność.

Na początku XXI wieku standard ten był implementowany w większości komputerów przenośnych, telefonów komórkowych, a także niektórych modelach komputerów osobistych, drukarek czy aparatów cyfrowych. Obecnie wyparty został przez technologię Bluetooth. Standard ten składa się z kilku protokołów podzielonych na warstwy, korzystających wzajemnie ze swoich usług. Jednym z protokołów jest IrCOMM, pozwalający na emulację portu szeregowego lub równoległego. Następnym jest IrLAN – protokół dostępu do sieci lokalnej, który umożliwia: dołączenie komputera do sieci lokalnej poprzez urządzenie dostępowe – popularne np. w Japonii; połączenie do sieci lokalnej poprzez inny komputer już połączony – w tym przypadku oba komputery współdzielą adres MAC; komputer połączony za pomocą IrLAN jest widziany wtedy jako zasób na komputerze stacjonarnym; utworzenie sieci lokalnej z dwóch komputerów łączących się ze sobą. Są jeszcze protokoły: IrOBEX – do wymiany plików, TinyTP – zapewniający niezawodność transmisji. Wymienione protokoły, istotne z punktu widzenia użytkownika, są nieobowiązkowe implementuje się je zależnie od potrzeb, co pozwala zmniejszyć koszty rozwiązań.

Kompatybilność urządzeń zapewniają wspólne protokoły warstwy fizycznej i łącza danych. Dzięki temu IrDA charakteryzuje się: łatwością dodawania nowych usług przez dodanie protokołu warstwy aplikacji, możliwością zwiększenia szybkości w następnych wersjach, bez utraty kompatybilności ze starszymi oraz możliwością uzyskania pewnych oszczędności przez implementowanie tylko części protokołów (np. aparat cyfrowy niekoniecznie musi mieć protokół IrLAN). Obecnie wykorzystywane są dwie wersje IrDA: 1.0 i 1.1. W pierwszej maksymalna prędkość transmisji wynosi 115 kb/s, a w drugiej 4 Mb/s. Najszybsza wersja pozwala na transmisję danych z szybkością 16 Mb/s. Urządzenia nawiązują połączenie z prędkością 9600 b/s oraz ustalają maksymalną prędkość transmisji. Każde połączenie jest typu punkt-punkt, przy czym maksymalna odległość między urządzeniami według specyfikacji wynosi 1 m, urządzenia muszą się widzieć, a szerokość wiązki wynosi minimum 30°[a]. W ten sposób wiele połączeń IrDA może pracować obok siebie bez zakłóceń.

Standard łączności oparty na przesyłaniu danych za pomocą światła podczerwonego (IrDA), staje się obecnie szeroko dostępnym na komputerach osobistych oraz innych urządzeniach zewnętrznych, jest to niedroga oraz efektywna łączność między urządzeniami różnego typu. Standard IrDA rozwijał się bardzo szybko (w porównywaniu do innych standardów), a informacja dotycząca protokołów Irda znana jest już i stosowana na całym świecie. Obecnie specyfikacja IrDA uległa przyśpieszeniu ze względu przystosowania jej do standardu ISO. Komunikując się przy pomocy protokołu mamy do czynienia z wieloma zagadnieniami, powszechnie wykorzystuje się podstawowe warstwy protokołu. Jeśli jednak chcemy zapewnić bezpieczeństwo oraz elastyczność w przesyłaniu danych korzysta się także z innych warstw.

Warstwy protokołu IrDA [ edytuj | edytuj kod ]

Wymagane warstwy w protokole IrDA obejmują:

Warstwę fizyczną: którą specyfikuje optyczny nadajnik-odbiornik, oraz ma za zadanie odpowiednie kształtowanie sygnałów w podczerwieni włączając do tego kodowanie danych, oraz ich opakowanie, również specyfikacja optyczna oraz zakres prędkości.

Warstwę IrLAP: znajduje się ona bezpośrednio nad warstwą fizyczną, nazywana także Link Access Protocol, lub w skrócie LAP. IrLAP jest wymaganą warstwą w protokole IrDA, odpowiada warstwie łącza danych. IrLAP dostarcza godnego zaufania mechanizmu przesyłu danych, w skład którego wchodzą:

retransmisja,

kontrola potoku na niskim poziomie. (TinyTP dostarcza kontroli wysokiego poziomu i powinien niemal zawsze być używany zamiast kontroli w warstwie IrLAP),

detekcja błędów.

IrLAP jest oparty na protokole HDLC. Format ramki jest identyczny, a różnice dotyczą jedynie sposobu wskazywania początku i końca ramki oraz sposobu uzyskania transparentności protokołu.

Warstwę IAS: IAS lub inaczej informacja o dostępnych usługach, jest dla urządzeń IrDA, jak dla człowieka „żółte strony” w książce telefonicznej. Wszystkie usługi aplikacji dostępne dla nawiązywanych połączeń muszą mieć swoją pozycję w IAS, gdyż decydują o adresie usługi (Lsap Sel). IAS potrafi też odpowiadać na dodatkowe pytania o usługach. Pełna implementacja IAS składa się z klienta oraz serwera. Klient służy do przekazania informacji o usługach dla innego urządzenia lub składania zapytania używając Information Access Protocol (IAP – używany jest tylko przez IAS). Serwer wie natomiast w jaki sposób odpowiadać na pytania o informacje od klienta IAS. Serwer używa informacyjnej bazy obiektów uzupełnianej przez lokalne usługi oraz aplikacje.

Warstwę IrLMP: korzysta ona z pewnego kontaktu uzgodnionego i dostarczonego przez warstwę IrLAP. IrLMP jest ważną warstwą protokołu IrDA, i posiada cechy takie jak multiplexing, co pozwala różnym klientom IrLMP korzystać z pojedynczego łącza IrLAP. Przechwytywanie konfliktu adresu służy wychwyceniu urządzeń z identycznym adresem IrLaP oraz nakazanie wygenerowania nowego adresu.

Warstwy opcjonalne w protokole IrDA [ edytuj | edytuj kod ]

Warstwy opcjonalne w protokole IrDA mogą być użyte dowolnie w zależności od wymagań szczególnych danej aplikacji.

Do tych protokołów należy:

TinyTP – Tiny Transport Protocol: Jest to bardzo ważna funkcja, która jest wymagana w wielu wypadkach. Ttp dostarcza dwie ważne funkcje:

Kontrola przepływu danych przez połączenie LMP (kanał),

Sar (segmentacja oraz ponowny montaż).

IrOBEX – The Object Exchange Protocol: jest opcjonalną warstwą protokołu IrDA zaprojektowaną, aby umożliwiać systemom dowolnych rozmiarów wymieniać szeroki zakres różnych danych oraz rozkazów za pomocą sprecyzowanych i standardowych modeli. Warstwa korzystająca z pojedynczych adresów wspólnych dla aplikacji na którymkolwiek PC albo w systemie operacyjnym: bierze dowolny obiekt danych (na przykład plik), i wysyła go do jakiegokolwiek urządzenia z portem podczerwieni. Dostarcza ta warstwa także kilku narzędzi umożliwiających obiektowi być rozpoznawanym i inteligentnie zarządzanym po stronie odbiorcy. Zakres obiektów jest szeroki, obejmuje nie tylko tradycyjne pliki, ale też telefoniczne wiadomości, cyfrowe obrazy, bazy danych. Wspólnym mianownikiem jest to, że aplikacja jeśli chce pobrać lub wysłać dane bez żadnych komplikacji da sobie z tym radę. Jest to metoda bardzo podobna do roli jaką odgrywa HTTP w Internecie.

IrCOMM – Emulacja szeregowego i równoległego portu: Kiedy standardy IrDA były rozwijane istniało silne zapotrzebowanie aby aplikacje PC, które używały szeregowych oraz równoległych portów mogły korzystać z połączenia IrDA bez zmieniania ich kodu. Mimo że, łączność za pomocą IrDA różni się znacząco od szeregowego lub równoległego sposobu łączności. Np.: zarówno szeregowe jak równoległe połączenie ma indywidualne obwody po których sygnały potrafią być nadawane niezależnie i jednocześnie, przeciwnie do światła podczerwonego które ma pojedynczy kierunkowy przesył danych i wszystkie informacje w ramce danych muszą być zgodne z warstwą LMP lub wyższą. Standard IrCOMM był rozwijany aby rozwiązywać te problemy i pozwolić aplikacjom korzystać z łączności za pomocą podczerwieni. Kluczową cechą IrCOMM jest definicja tak zwanego kanału sterującego. Warstwa protokołu, IrCOMM jest powyżej IrLMP oraz TinyTP. IrCOMM jest obieralną warstwą protokołu IrDA, która jest używana tylko do pewnych zastosowań. W ogóle, jeśli chodzi o nowe rozwiązania lepiej jest unikać warstwy IrCOMM i używać innych warstw protokołu IrDA w aplikacjach takich jak: IrOBEX, IrLAN, lub TinyTP. Ponieważ maska IrCOMM oraz inne cechy tej warstwy są przystosowane do niższych warstw protokołów. Mimo to, jego praca przekształca IrDA w szeregowe oraz równoległe medium które ma wygodne w użyciu cechy jak automatyczne negocjacje najlepszych wspólnych parametrów oraz „żółte strony” dostępnych usług.

IrLAN – Local Area Network Access: Końcowym dowolnym protokołem jest IrLAN. Służy do wygodnego połączenia między przenośnymi PC a siecią lokalną. IrLAN oferuje trzy modele działania, umożliwiające:

przyłączanie komputera do sieci przez punkt dostępowy (IrLAN adaptator),

komunikowanie się dwóch komputerów, tak jakby były przyłączone do sieci,

przyłączenie komputera do sieci przez drugi komputer, już przyłączony.

Windows do komunikacji wykorzystuje dwa rodzaje typów urządzeń:

SIR – szeregowe IrDA (115,2 Kbps) warstwy fizycznej. SIR jest zdefiniowany do krótkiego zasięgu (kilku stóp) dla podczerwonego asynchronicznego szeregowego przesyłania danych w trybie z jednym początkowym bitem startu, ośmioma bitami danych i jednym bitem stopu. Maksymalna szybkość to 115,2 Kbps (half duplex).

FIR – szybka IrDA warstwy fizycznej. Specyfikacja FIR definiuje dla krótkiego zasięgu potężny w działaniu do 4 Mbps (half duplex) sposób przesyłu danych. Wszystkie urządzenia FIR wspierają przesył SIR. Różne wersje systemu Windows na różnym poziomie mają zaimplementowane wspieranie warstw protokołu IrDA. W poniższej tabeli wyszczególniono wersje Windows wraz ze wspieranymi warstwami protokołu IrDA.

Ponieważ komputery wyposażone w urządzenia IrDA są zwykle uruchamiane w różnych lokalizacjach i konfiguracjach sieciowych w ich przypadku tradycyjny schemat odwzorowania nazw nie sprawdza się. Konwencjonalne metody odwzorowania zakładają bowiem statyczny charakter zasobów, takich jak nazwa Serwera. Rozwiązanie takie nie może być stosowane. Natomiast gniazdka „IrSock” mogą na poczekaniu przeglądać wszystkie dostępne zasoby, bez angażowania mechanizmów zarządzających całą siecią. Gniazdka IrSock nie korzystają ze standardowych usług nazewniczych interfejsu Winsock, ani nawet adresowania IP. Zamiast tego, usługa nazewnicza jest dołączona do strumienia komunikacyjnego, a nowa rodzina adresów jest przedstawiona usłudze obsługującej, związanej z szeregowymi portami na podczerwień.

Zobacz też [ edytuj | edytuj kod ]

a b 30° cone lub ±15° cone. Chodzi o kąt , którego wierzchołek pokrywa się z wierzchołkiem stożka obrotowego powstałego w wyniku przecięcia tego stożka płaszczyzną przechodzącą przez jego wierzchołek oraz środek podstawy. W literaturze anglojęzycznej dotyczącej IrDA szerokość wiązki czasami określa się jakolub

Bezprzewodowa transmisja danych IBR

CT ELTECH poleca nadajniki firmy IBR, dedykowane do bezprzewodowej transmisji danych z przyrządów pomiarowych do komputera lub sterownika PLC.

IBR produkuje nadajniki dla większości popularnych standardów: IBR, Mitutoyo Digimatic, MAHR, Helios Preisser, Sylvac proxy, optoRS, RS232.

Nadajniki IBR cechują się:

– dużym zasięgiem (w otwartej przestrzeni około 300m), zapewnia to stabilną transmisję na hali produkcyjnej, wśród pracujących maszyn

– dwoma trybami pracy: wyzwalania i ciągły, ten drugi umożliwia bezprzewodowe pomiary dynamiczne (MIN, MAX, TIR, MEAN)

– sygnalizacją statusu transmisji (LED, dźwięk)

– własnym zasilaniem

– programowanym menu

– możliwością łączenia i wyzwalania transmisji jednym klawiszem z wielu nadajników

Jeden odbiornik podłączany do komputera interfejsem USB, może obsłużyć do 120 nadajników. Dane z przyrządów pomiarowych mogą być wysyłane:

– przez darmowe oprogramowanie SimKey do dowolnego programu np. Excela

– do dedykowanego oprogramowania ComGage, które archiwizuje dane oraz umożliwia ich analizę

– przez darmową bibliotekę .dla do autorskiego oprogramowania

Ponieważ maszyny, suwnice, czy ekranowane pomieszczenia mogą zakłócać transmisję danych, przed zakupem polecamy testy systemu w miejscu docelowym. Jeśli masz pytania lub chcesz zobaczyć jakie są możliwości urządzenia i dopasować je do swoich oczekiwań, umów się na prezentację z naszym ekspertem: [email protected] lub 694 463 543

Zobacz także film prezentujący możliwości nadajników:

BEZPRZEWODOWA TRANSMISJA DANYCH MULTIMEDIALNYCH W ZAKRESIE PODCZERWIENI NA PRZYKŁADZIE SYSTEMU IrDA 1. WPROWADZENIE

Transkrypt

1 IrDA, podczerwień, bezprzewodowa transmisja danych, transmisję cyfrowo zakodowanego sygnału dźwiękowego oraz obrazów nieruchomych. Krzysztof TOKARZ * Bartłomiej ZIELIŃSKI BEZPRZEWODOWA TRANSMISJA DANYCH MULTIMEDIALNYCH W ZAKRESIE PODCZERWIENI NA PRZYKŁADZIE SYSTEMU IrDA Opisano multimedialne rozszerzenia standardu transmisji bezprzewodowej w podczerwieni IrDA. Ze wzgledu na stale rosnącą rolę aplikacji wykorzystujących dane multimedialne zaistniała potrzeba opracowania standardu ich przesyłu z wykorzystaniem łącz bezprzewodowych. W artykule omówiono 1. WPROWADZENIE Urządzenia elektroniczne róŝnego typu coraz częściej wyposaŝane w łącza bezprzewodowe ułatwiające transmisję zarówno pomiędzy danym urządzeniem a komputerem, jak i pomiędzy samymi urządzeniami [1]. Kompatybilność łącza bezprzewodowego oraz zestandaryzowane protokoły transmisyjne i struktury danych pozwalają na transmisję pomiędzy urządzeniami pochodzącymi od róŝnych producentów. Bardzo często konstruktorzy sprzętu łącze pracujące w podczerwieni zgodnie ze standardem IrDA. Urządzenia pracujące w tym standardzie pozwalają przesyłać dane na niewielkie odległości (do 1-2 m) z maksymalną predkością 4Mbit/s. Podstawowa wersja standardu [2,3] opisuje wastwę fizyczną [4], protokół dostępu do łącza [5] oraz protokół zarządzania łączem [6]. Opcjonalne rozszerzenia dotyczą zasad emulacji łączy szeregowych i równoległych [7], protokołu transportowego [8], zasad współpracy z sieciami lokalnymi [9], wymiany obiektów [10] oraz technologii plug and play [11]. Dla konkretnych potrzeb niezbędne było uzupełnienie standardu o specyfikację przesyłu danych multimedialnych – obrazu oraz dźwięku zakodowanego cyfrowo. Ze względu na niewielkie rozpowszechnienie urządzeń pracujących z pełną moŝliwą prędkością opracowane rozszerzenia dostosowane do wersji umoŝliwiającej uzyskanie szybkości transmisji kb/s. 2. ROZSZERZENIA DLA POTRZEB TELEKOMUNIKACJI PRZENOŚNEJ – IrMC IrMC Infrared Mobile Communications [11] opisuje sposób uŝycia podczerwieni w telekomunikacyjnym sprzęcie bezprzewodowym n.p. telefonach komórkowych, pagerach i wyposaŝeniu dodatkowym n.p. samochodowych zestawach głośnomówiących określając * Politechnika Śląska, Instytut Informatyki, ul. Akademicka 16, Gliwice

2 232 dopuszczalne struktury danych oraz sposób ich przesyłania. Dla potrzeb aplikacji wspomagających zarządzanie wprowadzono standard elektronicznych wizytówek [13], kalendarzy [14] oraz krótkich wiadomości. W specyfikacji IrMC ustalono, Ŝe wymiana tego typu danych powinna być moŝliwa pomiędzy wszystkimi urządzeniami telekomunikacyjnymi wyposaŝonymi w łącze IrDA. Pomiędzy telefonem przenośnym a zestawem samochodowym moŝliwa jest transmisja sygnałów sterujących oraz zakodowanego cyfrowo sygnału mowy. Największe moŝliwości posiada połączenie telefonu i komputera udostępniając równieŝ przesył danych. Ideę przesyłu informacji w standardzie IrMC pokazano na rys 1. Sygnał mowy Sterowanie Transmisja danych Sterowanie Sygnał mowy Rys. 1. Transmisja sygnałów mowy i informacji sterującej Transmisja danych pomiędzy urządzeniami pracującymi zgodnie ze standardem IrMC moŝe przebiegać na jeden z trzech sposobów: – wymiana pojedynczych struktur danych bez nawiązywania połączenia, – wymiana strumieni danych z nawiązywaniem połączenia, – wymiana danych z uzaleŝnieniami czasowymi. W urządzeniach przenośnych, w większości zasilanych z akumulatorów lub baterii, moc dostępna dla łącza podczerwonego jest ograniczona, co ma wpływ na zasięg transmisji. Dla potrzeb urządzeń przenośnych określono parametry fizyczne łącza pozwalające na dziesięciokrotne zmniejszenie poboru mocy przy zmniejszeniu zasięgu do 20 cm dla transmisji pomiędzy tymi urządzeniami i 30 cm pomiędzy urządzeniem przenośnym a stacjonarnym. Transmisję danych multimedialnych sygnału dzwiękowego zakodowanego cyfrowo z oczywistych względów moŝemy zaliczyć do wymiany danych z uzaleŝnieniami czasowymi.

3 TRANSMISJA SYGNAŁU MOWY Dla transmisji sygnałów mowy przebiegającej pomiędzy telefonem a komputerem lub zestawem samochodowym zdefiniowano warstwę RTCON (Real-time Transfer Control Protocol) korzystającą z protokołu TinyTP. RTCON umoŝliwia równoległe przesyłanie zakodowanego cyfrowo sygnału mowy oraz informacji sterującej. Dla prędkości transmisji w podczerwieni do kbit/s proponowaną metodą kodowania sygnału mowy jest ADPCM (Adaptive Differential Pulse Code Modulation) zgodna ze standardem ITU-T G kbit/s. Istnieje moŝliwość zastosowania innego sposobu kodowania. Dane sterujące przesyłane z predkością maksymalną 2400 b/s. Protokół RTCON posiada dwa tryby pracy zgodne z trybami pracy telefonów przenośnych: tryb oczekiwania (ang. standby) i tryb pracy. W trybie oczekiwania przesyłana jest wyłącznie informacja sterująca umoŝliwiając w odpowiednim momencie przejście obu współpracujących urządzeń do trybu pracy. W tym trybie urządzenia co 20 ms kompletują ramki zawierające zakodowany sygnał mowy oraz kody sterujące. Sygnały sterujące przychodzące z aplikacji nadrzędnej nie wysyłane natychmiast lecz w następnym 20 ms przedziale. URZĄDZENIE A URZĄDZENIE B 20 ms A1 A2 A3 Bufor nadawczy Bufor odbiorczy B0 B1 B2 Ramka IrLAP A1 B1 A2 B2 A3 B3 B1 B2 B3 Bufor nadawczy Bufor odbiorczy A1 A2 A3 Rys. 2. Transmisja sygnałów mowy i informacji sterującej Jak widać na rys. 2, transmisja sygnału mowy łączem IrDA wprowadza opóźnienie, które w zaleŝności od implementacji moŝe wynosić: ms dla implementacji prostej

4 234 i ms dla wersji o zredukowanym opóźnieniu. Na opóźnienie składa się czas buforowania (20 ms), czas transmisji (8.3 ms), czas narzucany przez odbiornik (1.7 ms) oraz czas oczekiwania na transmisję, róŝny w zaleŝności od implementacji. Dla wersji prostej koder generuje co 20 ms pakiet danych o długości 80 bajtów. W tym przypadku czas oczekiwania na transmisję tego pakietu wynosi 0-20 ms. W wersji o zredukowanym opóźnieniu koder generuje porcję danych co 4 ms. Za skompletowanie pakietu pięciu takich porcji odpowiadającego 20 ms sygnału mowy jest odpowiedzialny protokół RTCON. W tym przypadku czas oczekiwania na transmisję wynosi 4-8 ms. Dolne ograniczenie wynika z konieczności zapewnienia istnienia minimum jednej porcji danych w chwili ich wysyłania. 80 bajtów 0-6 bajtów BOF A C Nagłówek F ADPCM Sterowanie FCS EOF Rys. 3. Struktura ramki IrLAP podczas transmisji mowy Przestawiona na powyŝszym rysunku ramka IrLAP dla transmisji mowy ma długość 96 bajtów. Składają się na nią pola protokołu IrLAP: BOF – znacznik początku ramki, A – bajt adresowy, C – bajt kontrolny, I – pole informacyjne, FCS – suma kontrolna CRC-CCIT (obejmująca pola A, C, I), oraz EOF – znacznik końca ramki. Pole informacyjne składa się z nagłówka protokołu IrLMP, pola flag F oznaczających m.in. obecność danych dźwiękowych i sterujących, 80 bajtów danych sygnału fonicznego oraz maksymalnie 6 bajtów sterujących. Koder i dekoder sygnałów mowy to układy pracujące niezaleŝnie w dwóch autonomicznych urządzeniach. PoniewaŜ posiadają Pole informacyjne I protokołu IrLAP własne sygnały zegarowe, które ze sobą część synchronizowane moŝe wystąpić sytuacja nadmiaru odbieranych danych po jednej ze stron i niedoboru danych po stronie przeciwnej. Niedobór danych wystąpi równieŝ w przypadku błędu transmisji lub podczas przesyłania wydłuŝonej ramki IrLAP. Niedobór danych dla dekodera powinien być uzupełniany bajtami o wartości FFh, niedobór danych do wysłania powoduje wysłanie ramki typu RR oznaczającej gotowość część do przyjęcia kolejnej porcji danych. W ramce tej nie jest przesyłany sygnał mowy. Przy wystąpieniu nadmiaru protokół RTCON pomija danych przeznaczonych dla dekodera – sygnału mowy jest tracona. Aby uniknąć częstego powtarzania błędnych sytuacji wprowadzono korekcję sygnałów zegarowych kodera i dekodera wykonywaną po kaŝdym wystąpieniu nadmiaru lub niedoboru danych. 3. TRANSMISJA OBRAZÓW NIERUCHOMYCH

5 235 Standard IrTran-P [15] (Infrared Transfer Picture) opisuje sposób przesyłania obrazów pomiędzy urządzeniem słuŝącym do ich akwizycji (skaner, aparat cyfrowy, kamera cyfrowa), a urządzeniem pozwalającym na ich reprodukcję (drukarka) lub obróbkę (mikrokomputer). IrTran-P korzysta z protokołu IrCOMM – bezprzewodowej emulacji łącza szeregowego RS232C i składa się z trzech części: SCEP, bftp i UPF. Umiejscowienie protokołu IrTran-P w warstwowej strukturze standardu IrDA przedstawiono na rysunku 4. Standard IrTran-P Rys. 4. Warstwowa struktura standardu IrDA i umiejscowienie protokołu IrTran-P 3.1. PROTOKÓŁ ZARZĄDZANIA POŁĄCZENIEM Przesył obrazów zakodowanych cyfrowo jest realizowany w trybie połączeniowym. Zestawieniem i rozwiązaniem połączenia zajmuje się protokół SCEP (Simple Command Execution Protocol). Nawiązanie połączenia jest inicjalizowane przez urządzenie pracujące jako nadrzędne, zwykle jest to urządzenie z którego dane mają być wysłane, i potwierdzane przez urządzenie podrzędne. Podczas nawiązywania połączenia negocjowane jego parametry, wśród nich maksymalny rozmiar ramki akceptowanej przez odbiornik. Gdy rozmiar danych przekracza maksymalny rozmiar ramki protokół SCEP jest odpowiedzialny za segmentację danych wychodzących i łączenie danych z odebranych ramek. Wymagane jest potwierdzenie kaŝdej przesłanej ramki. Nie potwierdzane jest jedynie rozwiązanie połączenia PROTOKÓŁ TRANSMISJI PLIKÓW BINARNYCH Standard IrDA Po nawiązaniu połączenia przez protokół SCEP następuje wymiana informacji niezbędnych do prawidłowego przesłania jednego lub wielu obrazów zakodowanych cyfrowo. W tym celu protokół bftp (Binary File Transfer Protocol) odpytuje urządzenie

6 236 podrzędne o obsługiwane polecenia, rozmiar plików oraz ilość wolnej pamięci do przyjęcia danych. Zdefiniowano sześć stałych odpowiadających róŝnym rozmiarom obrazu: QVGA – 320×240, VGA – 640×480, SVGA – 800×600, XGA x768, SXGA x960, FREE – rozmiar dowolny. MoŜliwe jest równieŝ przesłanie informacji o innych parametrach urządzenia, przykładowo stanie naładowania baterii. Gdy ilość wolnej pamięci jest wystarczająca do przyjęcia pełnego obrazu moŝe nastąpić jego przesłanie. Protokół bftp udostępnia prosty system plików w którym do kaŝdego pliku przypisano odpowiednie atrybuty jak nazwę w formacie ASCII 8.3, długą nazwę, czas i datę utworzenia. MoŜliwe jest skojarzenie z obrazem jego miniatury (ang. thumbnail). Przesłanie pliku wykonywane jest wymagającym potwierdzenia poleceniem PUT. W przypadku przesyłania kilku plików wykonuje się będą kolejno kilka takich poleceń. Jeśli nastąpi przepełnienie pamięci w urządzeniu odbierającym ramka potwierdzenia niesie informacje o tym zdarzeniu i ewentualne kolejne polecenia PUT nie wykonywane. Typ pliku moŝe być dowolny jednak dla potrzeb standardu IrTran-P określono oparty na kompresji JPEG typ UPF TYP PLIKU GRAFICZNEGO – UPF Nagłówek pliku Pola deklaracyjne Nagłówek Tablice Miniatura Obraz Dane Część Dane dodatkowe 1 Dane dodatkowe 2 Rys. 5. Dane zawarte w pliku graficznym UPF Plik graficzny UPF (Uni Picture Format) składa się z dwóch podstawowych części: nagłówka i danych (rys 5). Nagłówek pliku UPF niesie podstawowe informacje o pliku jak typ, nazwa, data utworzenia i modyfikacji, a takŝe cztery pola deklaracyjne dla czterech moŝliwych zbiorów danych. Pierwszy zbiór jest przeznaczony miniaturę obrazu o rozmiarach 80×64 punkty, drugi na obraz w skali 1:1, dwa pozostałe mogą zawierać dodatkowe informacje. pliku przeznaczona na dane moŝe rozpoczynać się zestawem tablic zawierających komentarz oraz m.in. informacje o autorze obrazu i parametrach urządzenia przetwarzającego obraz na postać cyfrową. Obraz jest reprezentowany przez jednobajtowy sygnał luminancji Y określony dla kaŝdego punktu osobno oraz dwa równieŝ jednobajtowe sygnały róŝnicowe Cb oraz Cr określone dla czterech

7 237 siadujących ze sobą punktów. Sygnał Cr powstaje przez odjęcie sygnału luminancji od składowej koloru czerwonego, sygnał Cb od składowej koloru niebieskiego. Cb Cr Y Y Y Y na standardu IrDA dla prędkości 16 Mb/s dająca znacznie większe moŝliwości z transmisją sekwencji wideo włącznie. Rys. 6. Reprezentacja czterech pikseli obrazu 4. PODSUMOWANIE Opisane w artykule rozszerzenia standardu IrDA obejmują przede wszystkim najbardziej rozpowszechnioną wersję pracującą z niewielkimi prędkościami transmisji do 115,2 kb/s. Dostępne rynku urządzenia osiągające prędkość 4 Mb/s wykorzystujące złącze USB. System IrDA jest znakomitą alternatywą dla łącz przewodowych, jednak ma znaczących konkurentów. Wśród nich moŝna wymienić najnowsze opracowanie wykorzystujące fale radiowe system Bluetooth. Aby utrzymać obecność systemu na rynku naleŝy sprostać wymaganiom uŝytkowników, co przede wszystkim oznacza opracowanie urządzeń osiągających większe prędkości transmisji. Aktualnie opracowywana jest wersja [1] ZIELIŃSKI B., TOKARZ K., Transmisja bezprzewodowa z uŝyciem podczerwieni, ZN Pol. Śl. s. Informatyka z.34, Gliwice [2] ZIELIŃSKI B., TOKARZ K., Transmisja bezprzewodowa w standardzie IrDA, ZN Pol. Śl. s. Informatyka z.34, Gliwice [3] Standards. [4] Serial Infrared Physical Layer Link Specification. Version 1.2. Infrared Data Association, [5] Serial Infrared Link Access Protocol (IrLAP). Version 1.1. Infrared Data Association,

8 238 [6] Serial Infrared Link Management Protocol. Version 1.1. Infrared Data Association, [7] ‘IrCOMM’: Serial and Parallel Port Emulation over IR (Wire Replacement). Version 1.0. Infrared Data Association, , [8] ‘Tiny TP’: A Flow-Control Mechanism for use with IrLMP. Version 1.1. Infrared Data Association, [9] LAN Access Extensions for Link Management Protocol IrLAN. Version 1.1. Infrared Data Association, [10] Object Exchange Protocol IrOBEX. Version 1.0. Infrared Data Association, [11] Plug and Play Extensions to Link Management Protocol. Version 1.0. Infrared Data Association, [12] Specifications for Ir Mobile Communications (IrMC). Version Infrared Data Association, , [13] vcard The Electronic Business Card, Version 2.1. The Internet Mail Consortium (IMC), [14] vcalendar The Electronic Calendar and Sheduling Exchange Format, Version 1.0. The Internet Mail Consortium (IMC), [15] IrTran-P (Infrared Transfer Picture) Specification. IrDA Application for Consumer Digital Cameras. Version 1.0. Infrared Data Association,

키워드에 대한 정보 bezprzewodową transmisję danych zapewnia interfejs

다음은 Bing에서 bezprzewodową transmisję danych zapewnia interfejs 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.

이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!

사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Wireless Data transmission

  • #DCN
  • #dataCommunication
  • #networking
  • #data
  • #wireless
  • #transmission

Wireless #Data #transmission


YouTube에서 bezprzewodową transmisję danych zapewnia interfejs 주제의 다른 동영상 보기

주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Wireless Data transmission | bezprzewodową transmisję danych zapewnia interfejs, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.

See also  Anlan 5 En 1 Opiniones | 😱Funcionan Anlan 5 En 1 Y 6 En 1?😮 ¿Cómo Usarlos? Radiofrecuencia Y Electroestimulación Facial 💆🏼‍♀️ 103 개의 베스트 답변

Leave a Comment